Kaplica templariuszy w Chwarszczanach znalazÅ‚a siÄ™ na liÅ›cie 100 najważniejszych zabytków architektury w Polsce. Lista zostaÅ‚a sporzÄ…dzona na potrzeby portalu wiÄ™cej >>
|
|
|
Słowniki Szlaku Templariuszy - pojęcia
|
A B C D E F G J K L Å M N O P R S T W Z
B | Babilon | Wśród krzyżowców potoczna nazwa Egiptu, przypuszczalnie z powodu rozpusty, jaka w ich mniemaniu panowała na dworze kairskim | | | Bafomet | bożek, któremu cześć podobno oddawali templariusze.
Po raz pierwszy słowo "Bafomet" wspomina się podczas zeznań procesowych z 1307 roku. Być może było to znikształcenie starofrancuskiego słowa "Mahomet" choć osoby poszukujące śladów tajemnych praktyk we wszystkim co związane z templariuszami uwierzą raczej Josefowi von Hammer-Purgstall i jego opublikowanemu w 1818 roku dziełu Mysterium Baphometis revelatum. W księdze tej tłumaczącej dzieje świata teorią spisku Hammer zaliczył templariuszy do burzycielskich organizacji zagrażających tkance społecznej gdyż czcili dwupłciowego bałwana zwanego Bafomet.
(na podstawie: Malcolm Barber, Templariusze)
Przedstawienia Bafometa opierają się na średniowiecznych bestiariuszach wzbogaconych elementami dziewiętnastowiecznego okultyzmu. | | | bajlif | w nomenklaturze prawniczej sędzia, u templariuszy i joannitów rycerz wyższej rangi | | | bazylika | Wyróżniamy tzw. bazylikę strazżytną (Grecja Rzym)
oraz średniowieczną.
Bazylika starożytna była to budowla na planie prostokąta, która mogła być jedno- lub wielonawowa, kryta lub odkryta, z wejściem na krótszym lub dłuższym boku, z apsydą lub bez, parterowa lub piętrowa
Wyróżnia się dwa typy bazyliki rzymskiej:
orientalną, która miała wejście (lub wejścia) na dłuższym boku, a jej wnętrze było podzielone na nawę środkową i przejście, które biegło wokół niej,
grecką, która miała wejście na jednym z krótszych boków z apsydą naprzeciwko.
Chrześcijanie, nie chcąc korzystać z pogańskich świątyń i budować podobnych, zaadaptowali bazylikę grecką na swoje świątynie.
Od średniowiecza nazwę bazylika przyznawano także świątyniom, traktując je jako tytuł honorowy nadawany niektórym kościołom, najczęściej będącym siedzibą wysokiej rangi dostojnika kościelnego np. biskupa albo legata papieskiego. W katolicyzmie tytuł bazylika większa (basilica maior) jest zarezerwowany dla kościołów własnych papieża z tronem papieskim, bazylika mniejsza (basilica minor) – dla pozostałych. | | | beaucent | Chorągiew templariuszy. Oznacza tyle co złożony z dwóch barw. Baussant: srebrzysty, w trzeciej, górnej części - czarny, umocowany dłuższym bokiem do drzewca.
Więcej... | | | biforium, bifora | arkadowe okno lub przezrocze podzielone najczęciej kolumienką na dwie części. Charakterystyczne dla budownictwa romańskiego i historyzmu w XIX wieku nawiązującego do romanizmu.
| | | boniowanie | dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni podkreślające ich układ. Rozróżniamy następujące typy boniowania, w zalezności od:
układu rowków: płytowe, pasowe;
ukształtowania płyt: płaskie, wypukłe
faktury powierzchni: dzikie (rustyka), groszkowane, szlifowane, polerowane itp.
Technika była znana i stosowana w okresie starożytnego Rzymu, w okresie renesansu nastąpił jej rozwój. W tynku naśladowano wygląd muru z kamienia, przez wykonywanie profilowania naśladującego układ kamieni w murze, przy pomocy boni. Bonia to spoina podreślająca układ kamieni lub rowek w tynku nadający elewacji monumentalny charakter. Boniowane mogły być całe elewacje albo tylko cokoły, naroża ścian, pilastry, obramowania otworów, filary itp.
Spotykane są także elewacje zdobione metodą sgraffito, w którym obraz nadaje powierzchni muru wygląd ściany boniowanej (zamek w Pieskowej Skale). | | | bulla | okrągła pieczęć metalowa, świadcząca o autentyczności dokumentu; ważny dokument (zaopatrzony w pieczęć), wydany przez monarchę a. papieża; uroczysty dekret papieski, encyklika w sprawach szczególnej wagi | | |
|
|
